Milo-fueio(-noble)
Achillea nobilis
Asteraceae Compositae
Nom en français : Achillée noble.
Descripcioun :Aquéu milo-fueio es uno planto, pulèu raro, un pau forto e drecho que trachis dins li tepiero seco de colo. Sèmblo Achillea odorata, mai èi pu grando, emé de fueio pu larjo e fai pas de rejit à la baso.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 20 à 70 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Achillea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Anthemideae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco
- Colo
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Achillea nobilis L., 1753
Jounc-nousa
Juncus articulatus
Juncaceae
Àutri noum : Erbo-dóu-parpaioun, Erbo-à-parpaioun, Fenoui-de-palun, Gapihoun, Parpaioun.
Noms en français : Jonc articulé, Jonc à fruits lustrés.
Descripcioun :Lou jounc-nousa es uno planto coumuno, pas pu grando que 60 cm, que trachis dins li relarg mounte i'a d'aigo. Quouro èi jouine pòu faire de fiéu (estouloun). L'enflourejado, forço chanjadisso, caup de 3 à 20 flour. Li tepalo soun acabado pèr un benc.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 70 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 1 à 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
Mai à óutobre
Liò : Palun
- Ribiero
- Roubino
- Prado umido
Estànci : Termoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Juncus articulatus L., 1753